Over

Het begon al op de basisschool met liedjes waar mensen stil van werden. Ik schreef over wat ik voelde en om me heen zag, over de vette omeletten die we aten aan onze keukentafel en over de vriendschappen die ik maakte en weer verdwenen toen we met ons gezin verhuisde van Utrecht naar het Brabantse platteland.

Op de middelbare school speelde ik veel covers en mensen vroegen me vaak: ‘Moet je niet weer zelf gaan schrijven?’. Maar dat was makkelijker gezegd dan gedaan. Inspiratie komt niet zomaar. Totdat ik ging studeren en, cliché maar waar, verliefd werd. Sinds lange tijd begon ik weer te schrijven en de remmen gingen los. Ik werd geïnspireerd door mijn drukke leven en het altijd onderweg zijn tussen stad en platteland, om mijn vrienden en familie te kunnen blijven zien tijdens mijn studententijd.

Hieruit ontstond het concept voor mijn eerste album ‘Tussen Stad En Platteland’, met nummers van dialectzangers uit heel Nederland die ik hertaalde naar het algemeen Nederlands. Als Utrechter had ik nooit het Brabantse dialect opgepikt, maar ik heb me altijd thuis gevoeld in de Brabantse gezelligheid. In de zelfgeschreven titelsong van het album vertel ik over de twee werelden waar ik niet tussen kan kiezen omdat ze mij beide zoveel bieden.

Door het schrijven van mijn muziek ben ik erachter gekomen dat ik niet alleen sta in mijn gevoelens over het leven. Anderen herkennen zichzelf in de onderwerpen die ik aansnijd, of het nu gaat over de alfa-mannetjes die me lastigvallen tijdens het uitgaan of het verdwalen in de keuzes van het leven.

Nu op mijn 24ste komen mensen graag luisteren naar mijn verhalen die ik in de vorm van Nederlandse pop/luistermuziek solo of met mijn band vertel. Ik ben blij dat ik met mijn muziek mezelf kan helpen om mijn leven op een rijtje te krijgen, maar ik had nooit verwacht dat ik hiermee ook anderen verder zou kunnen helpen.